زورَقی با لؤلؤهای درخشان

.

روز عشق، سوار بر زورَق چشم‌هایش با دو لؤلؤ درخشان در گوشه‌اش

خودم را در طوفان خرمایی‌هایی که پایینشان را به بالا تاب داده، گم کردم

و برای بازوبه‌بازوی سپیدش شدن، تورِ رویا بافتم.

کاش تنها لحظه‌ای پیش از غرق‌شدنم،

لب‌های ناب شرابی‌رُژَش، خشکیده‌وجودم سیراب کند.

برچسب‌ها: بوفچتا, ولنتاین

مرسی که هستی...